Koska pry pabočnych i ŭstaŭnych kanstrukcyjach §52

1. Koskami vydzialiajucca pabočnyja slovy i kanstrukcyi, jakija stajać u siaredzinie abo ŭ pačatku skaza: biezumoŭna, biassprečna, viadoma, kaniečnie, zrazumiela, napeŭna, sapraŭdy, praŭda, peŭna, vidavočna, vidać, zdajecca, zdavalasia, mabyć, mahčyma, moža, musić, niajnačaj, badaj, znać, niaboś, časam, byvaje, byvala, jak viadoma, jak vidać, pa ŭsim vidać, moža być, čaho dobraha, taho i hliadzi, samo saboj razumiejecca i inš. Napryklad:

2. Nie vydzialiajucca koskami tyja slovy, jakija ŭžyvajucca ŭ roli madaĺnaj čaścicy abo sa značeńniem prysloŭja i vyražajuć śćviardžeńnie, uzmaćnieńnie: moža, niajnačaj, peŭna, napeŭna, kaniečnie, sapraŭdy, časam, byvaje, byvala, badaj, badaj što, mo (usiečanaja forma slova moža) i inš., a taksama slovy vidać, zdavacca, jakija ŭ skazie vystupajuć vykaźnikam. Napryklad:

3. Vydzialiajucca koskami spalučeńni sloŭ i skazy, jakija majuć značeńnie emacyjanaĺnaj acenki faktaŭ rečaisnaści, a taksama pieradajuć pačućciovuju reakcyju na tyja fakty, pra jakija havorycca ŭ skazie: na žaĺ, na vialiki žaĺ, na ščaście, jak na toje ščaście, na majo ździŭlieńnie, jak na toje licha, jak na hrech, jak na tuju biadu, chvaroba na ich i inš. Napryklad:

4. Koskami vydzialiajucca slovy, spalučeńni sloŭ i skazy, jakija pakazvajuć na krynicu paviedamlieńnia, na prynaliežnaść vykazanaj dumki: pa-mojmu, pa-tvojmu, pa-jahonamu, pa-vašamu, pa-ichniamu, maŭliaŭ, dumaju, na moj pohliad, z punktu hliedžańnia (kaho-niebudź), na dumku (kaho-niebudź), jak viadoma, jak kažuć, jak liudzi kažuć, jak toj kazaŭ i inš. Napryklad:

5. Koskami vydzialiajucca slovy, spalučeńni sloŭ i skazy, jakija pieradajuć adnosiny da sposabu vyražeńnia dumki, matyvacyju sposabu vykazvańnia ci vybaru stylistyčnych srodkaŭ movy: adnym slovam, slovam, što nazyvajecca, skažam, jak havorycca, jak heta havorycca, inakš kažučy, karaciej kažučy, ulasna kažučy, praściej kažučy, ščyra kažučy, nie pry vas kažučy, praŭdziviej skazać, papraŭdzie skazać, tak skazać, z dazvolu skazać, ja skazaŭ by i inš. Napryklad:

6. Koskami vydzialiajucca slovy, spalučeńni sloŭ i skazy, što vyražajuć adnosiny havoračaj asoby da sluchača: bačyš (bač), pryznacca, kažaš, kažacie, viedaješ, viedajecie, razumieješ, razumiejecie, paviercie, vybačajcie, darujcie, darujcie mnie, kali laska, kali chočacie viedać, ci daście viery, zrabicie lasku i inš. Napryklad:

7. Koskami vydzialiajucca slovy i spalučeńni sloŭ, jakija služać srodkami suviazi asobnych častak vykazvańnia i ŭkazvajuć na paśliadoŭnaść, abmiežavańnie, udakladnieńnie, supastaŭlieńnie abo ab’jadnańnie častak tekstu, na vyražeńnie vyniku, zakliučeńnia i pad.: pa-pieršaje, pa-druhoje, pa-treciaje i inš., pieršaje, druhoje, treciaje i inš., narešcie, značyć, darečy, naohul, adnak, prynamsi, naadvarot, z adnaho boku, z druhoha boku, u svaju čarhu, razam z tym, u pryvatnaści, miž inšym, miž tym, da taho ž, takim čynam, haloŭnym čynam, pa krajniaj miery i inš. Napryklad:

8. Kali slova narešcie nie vykonvaje funkcyi pabočnaha slova i vyražaje časavaje značeńnie, to jano koskami nie vydzialiajecca. Napryklad:

9. Spalučeńni sloŭ miž tym, tym nie mienš, da taho ž, jakija ŭžyvajucca ŭ pačatku skaza abo druhoj častki skladanaha skaza, vykonvajuć funkcyju zlučnika i koskaj nie addzialiajucca. Napryklad:

10. Koskami vydzialiajucca slovy i spalučeńni sloŭ, jakija nie majuć ulasna sintaksičnaha značeńnia i ŭvodziacca ŭ skaz biez jakoj-niebudź matyvacyi: heta, heta samaje, nu, vot, samo saboj, znacca, značycca, stala być, tak skazać, brat ty moj, tudema-siudema, kalina-malina i inš. Napryklad:

11. Koskami vydzialiajucca pabočnyja slovy i spalučeńni sloŭ, jakija ŭvachodziać u sklad inšych pabočnych ci ŭstaŭnych skazaŭ, adasoblienych zvarotaŭ, udakladniaĺnych ci inšych vydzielienych znakami prypynku častak skaza. Napryklad:

12. Kali pabočnaje slova staić pierad adasoblienym zvarotam, pabočnym skazam abo ŭdakladniaĺnaj kanstrukcyjaj, to jano ŭvachodzić u ich sklad i koskaj nie addzialiajecca. Napryklad:

13. Pamiž pabočnymi slovami, spalučeńniami sloŭ i skazami, jakija iduć adno za adnym, stavicca koska. Napryklad:

14. Pabočnyja slovy, spalučeńni sloŭ i skazy addzialiajucca koskami ad papiarednich zlučnikaŭ, jakija źviazvajuć člieny skaza abo častki skladanaha skaza. Napryklad:

15. Zlučnik a, kali jon skladaje adno celaje z nastupnym pabočnym kampanientam skaza, nie addzialiajecca ad apošniaha koskaj: a moža, a mahčyma, a značycca, a miž inšym, a pa-druhoje. Napryklad:

16. Nie addzialiajecca koskaj ad pabočnych kampanientaŭ uzmaćniaĺnaja čaścica i. Napryklad:

17. Koska nie stavicca pamiž pabočnymi slovami i čaścicami, jakija da ich adnosiacca i stajać paślia ich. Napryklad:

18. Koskami vydzialiajucca ŭstaŭnyja slovy, spalučeńni sloŭ i skazy, jakija vykonvajuć udakladniaĺnuju funkcyju (tlumačeńni, zaŭvahi, dadatkovyja źviestki i inš.). Napryklad: