Praviĺna!

Niekatoryja cpalučeńni zyčnych §13

  1. U asobnych slovach adbylosia spraščeńnie hrup zyčnych: histaryčnyja spalučeńni zdn, zhn, stn, skn, stl, rdn vymaŭliajucca jak zn, sn, sl, rn, što i adliustroŭvajecca na piśmie: zdnzn: prajazny, vyjazny (paraŭn.: pryjezd, vyjezd), pozna, spaźnicca, Poznyšaŭ; zhnzn: braznuć (paraŭn.: brazhać); stnsn: biaźlitasny (paraŭn.: litaść), pačesny (paraŭn.: čeść), nienavisny (paraŭn.: nianaviść), isnavać (paraŭn.: istota), skarasny (paraŭn.: skoraść), koĺkasny (paraŭn.: koĺkaść), ablasny (paraŭn.: voblaść), kapusny (paraŭn.: kapusta), posny (paraŭn.: post), husnuć (paraŭn.: husty, huścieć), abviesny (paraŭn.: abviestka, abviaścić), miesny (paraŭn.: źmiastoŭny, miesca); toje ž u zapazyčańniach: kantrasny (paraŭn.: kantrast), kamposny (paraŭn.: kampost), farposny (paraŭn.: farpost); sknsn: blisnuć (paraŭn.: bliskać, bliskavica, bliask), pyrsnuć (paraŭn.: pyrskać), pliasnuć (paraŭn.: pliaskać), liasnuć (paraŭn.: liaskać), tresnuć (paraŭn.: treskać); alie: visknuć, naciskny; stlsl: žalaślivy (paraŭn.: žalaść), ščaślivy (paraŭn.: ščaście), karyślivy (paraŭn.: karyść), niaŭrymślivy (paraŭn.: urymścicca), pomślivy (paraŭn.: pomsta), paslać (paraŭn.: paścialiu, paścieĺ); rdnrn: milaserny, milasernaść (paraŭn.: sardečny).

  2. Spalučeńni zyčnych sk, st, c’c’ na kancy korania slova mohuć čarhavacca z šč, što i pieradajecca na piśmie: voskvaščyć, hustyhuščar, chryścićchryščony. Kali karaniovaje s staić pobač z sufiksaĺnym k, jakoje moža čarhavacca z č, to spalučeńnie hukaŭ [s] i [č] (u vymaŭlieńni – [šč]) pieradajecca jak . Napisańnie zachoŭvajecca i va ŭsich vytvornych slovach: piasčynka, piasčanik, supiasčany, supiasčanik, brusčatka.

  3. Spalučeńnie zyčnych dt na kancy sloŭ inšamoŭnaha pachodžańnia pieradajecca praz t: Humbaĺt, Kranštat, Brant, Rembrant, Šmit, Klot, farštat.

Zapościć
Adpravić