Vialikaja i malaja litary ŭ asabovych nazvach §25

1. Z vialikaj litary pišucca: imiony, imiony pa baćku, proźviščy, psieŭdanimy, mianuški, a taksama dadatkovyja aznačeńni pry hetych nazvach: Ivan, Janka, Jaś, Jaśka, Vania; Kanstancin Michajlavič Mićkievič (Jakub Kolas), Ivan Daminikavič Lucevič (Janka Kupala), Alaiza Paškievič (Ciotka), Symon Jakaŭlievič Baranaŭ (Symon Baranavych); Alieś Bulavieška, Michal Kazimir Radzivil Rybańka, Kazimir Čaćviorty Jahielončyk, Iaan Bahasloŭ, Kiryla Turaŭśki, Simiaon Polaćki; Viktor Hiuho, Džek Londan, Voĺfhanh Amadej Mocart; Don Kichot, Don Žuan, Niestar Lietapisiec; kožnaje imia ŭ sastaŭnych imionach i proźviščach, kali jany pišucca asobna abo praz zlučok: Erych Maryja Remark, Iahan Siebaśćjan Bach, Džon Noeĺ, Chans Kryścijan Andersien, Džavani Džakoma Kazanova, Žak Iŭ Kusto, Maryja-Luiza-Žazefina; Vikiencij Dunin-Marcinkievič, Maryja Skladoŭskaja-Kiury; proźviščy, a taksama imiony ŭ množnym liku, kali jany vystupajuć jak nazva rodu, hrupy asob ci ŭžyvajucca ŭ značeńni ahuĺnaj nazvy: Mićkievičy, braty Harećkija, majontak Tyškievičaŭ, rod Radzivilaŭ, abodva Žuki, biazrodnyja Ivany; Haharyny, Zaslonavy; častki sastaŭnych asabovych imionaŭ kitajcaŭ, karejcaŭ, v’jetnamcaŭ, birmancaŭ, indaniezijcaŭ, tajlandcaŭ, cejloncaŭ, japoncaŭ: Ań Lušań, Van Janmiń, Suń Jatsien, Tao Juańmiń, Ćzian Huancy (Kitaj); An Čchan Cho, Čchvie Čxi Von, Pak In No (Kareja); Nhujen Fuk Ań, Nhujen Čaj (V’jetnam); Pi Maŭ Nin, Takin Koda Chmajn (Birma); Sutan Takdyr Ališachbana, Pramudźja Ananta Tur, Utui Tutanh Santani (Indaniezija); Kulab Sajpradyt, P’ja Tasin (Tajland); Karachara Karachita (Japonija); pačatkovyja častki Ibn, Bien, Šach-, Mak-, San-, Sant-, Sien-, Sient-, Ter- u inšamoŭnych asabovych imionach, jakija pišucca asobna, razam abo dalučajucca da ich praz zlučok, a taksama pačatkovyja O’, D’, jakija pišucca praz apostraf: Ibn Sina, Bien Ali, Šach-Džachak, Mak-Doŭel, Mak-Kinli, San-Martyn, Sant-Elijo, Sien-Žust, Sient-Ećjen, Ter-Pietrasian, O’Hienry, D’Alambier, D’Artańjan; klički žyviol, ptušak i inšych istot: koń Varanok, karova Krasulia, sabaka Reks, kot Kuzia, kuryca Rabka, papuhaj Hoša; prynaliežnyja prymietniki, utvoranyja ad asabovych imion i kličak žyviol, mianušak pry dapamozie sufiksaŭ -ov-, -oŭ (-av-, -aŭ), -jov-, -joŭ (-jev-, -jeŭ), -yn-, -in-: Kuźmoŭ susied, Skarynavy vydańni, Bahdanovičaŭ vierš, Michasiovy pryhody, Vasilioŭ holas, Zośčyny baćki, Rahulina malako; adnosnyja prymietniki, utvoranyja ad imion i proźviščaŭ, psieŭdanimaŭ, kali takija prymietniki ŭvachodziać u sklad sastaŭnych ulasnych nazvaŭ: Kupalaŭskaja premija (premija imia Janki Kupaly), Nobielieŭskaja premija, Kolasaŭskaja stypiendyja (stypiendyja imia Jakuba Kolasa), Hareckija čytańni (čytańni, pryśviečanyja Maksimu Hareckamu), Varfalamiejeŭskaja noč (histaryčnaja padzieja ŭ Paryžy ŭ noč śviatoha Varfalamieja), Markaŭskija rady (terminalahičnaja nazva ŭ matematycy).

2. Z maloj litary pišucca: ahuĺnyja nazvy liudziej, pradmietaŭ, rečyvaŭ i chimičnych eliemientaŭ, adzinak vymiareńnia, jakija ŭtvarylisia na asnovie asabovych i hieahrafičnych nazvaŭ: donžuan (byŭ donžuanam), donkichot (taki donkichot), eskulap; biefstrohanaŭ, braŭninh, dyzieĺ, kaciuša, maŭzier, marharytka, nahan, takaj, ford, frenč, šavijot; morfij, amierycyj, palonij, uran, fiermij; ampier, voĺt, džoŭĺ, om, renthien, farada; asabovyja nazvy (proźviščy, imiony i inš.) u formie množnaha liku, kali ich užyvańnie vyjaŭliaje pahardlivyja, źnievažaĺnyja adnosiny: harlachvaćkija, zabloćkija, kručkovy, pisuĺkiny, tuliahi; nazvy čalavieka, utvoranyja ad asabovych imionaŭ, jakija ŭkazvajuć na jaho prynaliežnaść abo prychiĺnaść da kaho-, čaho-niebudź: hiehieĺjaniec, kupalaviec, mahamietanin, machnoviec, talstoviec; prymietniki, utvoranyja ad asabovych nazvaŭ, jakija ŭžyvajucca ŭ skladzie ŭstojlivych spalučeńniaŭ z nazoŭnikami (fraziealahizmaŭ) abo ŭ skladzie sastaŭnych ahuĺnych nazvaŭ sa značeńniem adpaviednaj adnosnaj prykmiety: ezopaŭskaja (ezopava) mova, pirava pieramoha, achiliesava piata, tantalavy muki, šamiakaŭ sud, baĺzakaŭski ŭzrost, broŭnaŭski ruch, hiehielieŭskaja dyjaliektyka, kupalaŭski vierš, napalieonaŭskija plany, deholieŭskaja Francyja, renthienaŭski zdymak, sidarava kaza; častki van, da, dzi, dziu, don (donna), de, der, la, lie, fon, eĺ i niekatoryja inšyja ŭ inšamoŭnych asabovych nazvach: Liudvih van Bietchovien, Lieanarda da Vinčy, Kola dzi Ryjenca, dziu Har, don Fierdynand, Lope de Vieha, lie Karbiuźje, Ota fon Šanchaŭzien; alie ŭ asabovych nazvach litaraturnych hierojaŭ (Don Kichot, Don Chuan), a taksama ŭ niekatorych vypadkach u proźviščach i imionach pišucca z vialikaj litary: Dzi Vitoryjo, De Lonh, Van Hoh, Eĺ Hreka, La Baesi; častki aha, ad, al, as, ar, aš, biej, biek, zade, ahly, uĺ, zuĺ, kyzy, aĺ, paša, chan, šach, ed, eĺ i niekatoryja inšyja ŭ inšamoŭnych asabovych nazvach, jakija padajucca zvyčajna paślia nazvy abo pierad joj i pišucca praz zlučok: Ibrahim-aha, Amar aš-Šaryf, Ibrahim-biej, Amad-zade, Tursun-zade, Kior-ahly, Mamied-ahly, Siejf uĺ-Islam, Zuĺfija-kyzy, Amad ed-Dzin, Siedach zuĺ-Fakar, Suliejman-paša, Machamied eĺ-Kuni i inš.